بعضی اسم ها باید بمانند.
نه روی تابلوها،
نه در آمارها،
بلکه در دل زمان.
پلاک ، یادگارِ ایستادن است؛
نشانی از دل هایی که نخواستند بی رد عبور کنند.
از آدم هایی که انتخاب کردند
ساکت نباشند،
حتی وقتی گفتن سخت بود.
« نشریه پلاک » جایی است برای حرفهایی
که از دل می آیند و به دل می نشینند؛
برای دغدغه هایی که شب ها
ذهن دانشجو را آرام نمی گذارند،
برای سؤال هایی که هنوز جوابشان را پیدا نکرده ایم
اما جرئت پرسیدنش را داریم.
اینجا می نویسیم
نه برای قضاوت شدن،
نه برای معروف شدن،
بلکه برای اینکه فراموش نکنیم که هستیم
و چرا ایستادهایم.
پلاک یعنی نام،
یعنی هویت،
یعنی مسئولیتی که نمی شود از آن فرار کرد.
یعنی باور به اینکه کلمه،
اگر از دل برآید،
میتواند نجاتبخش باشد.
« پلاک » را مینویسیم
برای امروز،
برای فردا،
و برای روزی که کسی این سطرها را می خواند
و حس می کند تنها نیست.
